De TekstenWat onder de naam de Dode Zeerollen bekend is geworden is in feite een verzameling van 300 verschillende teksten , verdeeld over 930 documenten. Sommige teksten komen meer dan eens voor. De rollen zijn gevonden in 11 grotten even ten westen van de Dode Zee, ongeveer een halve dag lopen van Jeruzalem.
Opvallend is dat na zorgvuldige analyse is gebleken dat we niet te maken hadden met administratieve of commerciële teksten, zoals voorraadlijsten. Ook zat er geen persoonlijke documentatie of correspondentie tussen, noch registraties van bezittingen. Alle teksten waren Joodse heilige geschriften, die we in vijf categorieën kunnen verdelen: A. Bijbel teksten: Alle boeken van het Oude Testament volgens de masoreten (de samenstellers van het oude testament na de verwoesting van de tweede tempel) behalve het boek Esther. B. Parallelle teksten: Bijbelteksten zoals de masoretische tekst maar dan met extra informatie. Bijvoorbeeld over hoeveel dagen Noach in zijn ark was gebleven, of een uitgebreider verhaal over aartsvader Abraham en zijn zoon Izaak. C. Verhalen die meer vertellen over bijbelse figuren zoals bijvoorbeeld Adam, Enoch, Levi, Kehat. In deze categorie wordt het specifieke verhaal verteld van bekende en minder bekende Bijbelse figuren. D. Liturgie en ceremoniële liederen over de samenwerking tussen engelen en priesters (Kohanim) alsmede teksten over het sabbats offer en andere rituelen. E. Polemische literatuur. Uit deze teksten spreekt een diep gevoel van vijandigheid van de schrijvers van de rollen tegenover diegene die de schrijvers hebben verworpen. Uit verschillend wetenschappelijk onderzoek is vrij zeker te concluderen dat de teksten tussen 250 vChr. en 60AD zijn geschreven. Wanneer ze in de grotten zijn geplaatst is moeilijker te bepalen. |
.Een deel van de teksten die in de grotten zijn gevonden waren al bekend als de Apocriefen van het Oude Testament. Het Griekse woord apocrief betekent verborgen of geheim. De joodse wijzen, die het jodendom zoals wij dat nu kennen hebben gevormd, noemden deze teksten de externe teksten. Rabbijn Akiva, één van de belangrijkste wijzen uit de eerste eeuw die een zeer belangrijk rol heeft gespeeld nadat de 2e tempel was verwoest in 70AD, heeft over deze teksten de volgende uitspraak gedaan:
“Iedereen die in de externe boeken leest heeft geen plek in de wereld na de dood” Het is een zeer harde uitspraak met een duidelijk doel, namelijk te zorgen dat deze teksten die bepaalde informatie bevatten nooit meer zullen worden gebruikt. Na de verwoesting van de tempel in Jeruzalem moest het jodendom een nieuwe vorm aannemen. Het was tijd om duizenden jaren oude kennis te verbergen om een volk te redden. |