Over de periode waarin de rollen zijn geschreven.
Portret van Alexander de Grote op een munt
Met de plotseling dood van Alexander de Grote in 323 v.Chr. wordt zijn enorme rijk verdeeld in vier delen. Judea met de tempel in Jeruzalem valt onder het bestuur van één van Alexanders generaals, Seleucus I Nicator, oprichter van het Seleucidische Rijk. Judea gaat zonder veel problemen op in het Seleucidische Rijk, totdat in 175 v.Chr. de nieuwe koning Antiochus IV Epiphanes besluit zijn rijk te verenigen onder de Hellenistische cultuur. De hogepriester van de tempel in Jeruzalem wordt samen met zijn familie verbannen en zijn positie wordt aangeboden aan de hoogste bieder via een soort veiling. Israëlieten mogen hun geloof niet meer uitoefenen en een kalender die botst met de kalender van de tempel in Jeruzalem wordt aan iedereen in het hele Seleucidische Rijk opgelegd. Al deze maatregelen leiden uiteindelijk tot een grote opstand van de Israëlieten onder leiding van de familie van de Hasmoneeën en tot het herstel van de tempel. Maar het is al te laat. Judea, Jerusalem en de tempel zijn zwaar beïnvloed door de Hellenistisch cultuur en het Romeinse rijk, dat de macht overneemt van de Seleuciden, oefent ook zijn invloed uit op Judea.
Het volk van Israël raakte verdeeld in aan aantal sektes met verschillende ideeën over het geloof in de God van Abraham en Mozes. Ze zijn allemaal eens over de heilige teksten, maar de interpretaties verschillen en ze zijn het oneens over de kalender.
Het volk van Israël raakte verdeeld in aan aantal sektes met verschillende ideeën over het geloof in de God van Abraham en Mozes. Ze zijn allemaal eens over de heilige teksten, maar de interpretaties verschillen en ze zijn het oneens over de kalender.
.
Judea Capta, de val van Juda op Romeinse munt
Vanuit de machtstrijd tussen de verschillende sektes neemt één stroming de leidende rol: de Farizeeën (betekent: zij die ontslag nemen van de rest maar ook zij die uitleg/commentaar geven over de heilige tekst). De verschillende sektes hebben veel kritiek over de gang van zaken in de tempel in Jeruzalem, sommige vertrekken vanuit Jerusalem naar kleine nederzettingen rond de Dode Zee en naar andere plekken zoals Galilea, maar ook naar Egypte en het huidige Turkije.
Eén van die Israëlitische sektes ontstond rond 20 AD rond een jonge rabbijn (leraar) die zich tegen de gevestigde religieuze orde keerde. Net als leiders van andere stromingen binnen het vroege Jodendom ageerde hij tegen de invloed van de Seleucidische en Romeinse culturen en tradities. Hij handelde en preekte vanuit de verborgen wijsheid uit de heilige teksten en dat was tegen de regels die het Sanhedrin[1] hadden opgelegd. Volgens het Sanhedrin en de Wijzen was de mensheid er nog niet aan toe om de kennis te gebruiken en op praktisch niveau zou het door de Romeinen geïnterpreteerd kunnen worden als opstandigheid, wat tot de vernietiging van land, volk en tempel zou kunnen leiden.
Zijn beweging kreeg meer en meer invloed binnen de vroege joodse stromingen. Er waren andere groepen die zich ook tegen de gevestigde orde keerde, zoals bijvoorbeeld de Sadduceeën, de Zeloten, en anderen.
Met de vernietiging van de tweede tempel in 70 komt er een eind aan het Israëlitische tijdperk en het vroege Jodendom begint de huidige bekende vorm aan te nemen. Het Sanhedrin en de Wijzen besluiten om de verschillende heilige teksten in een canon te verzamelen. Alle teksten die handelen over tempelprocedures, heilige tijd en kalender worden uit de canon weggelaten. Er is geen tempel meer en de Heilige Tijd die op een siderisch jaar [2] van 365.25 dagen was gebaseerd, is eerder door de Seleuciden en de Romeinen veranderd in een maankalender. Het Sanhedrin beslist om een nieuwe kalender te gebruiken, een compromis tussen maan- en zonkalender.
De TANACH (Torah en de andere heilige teksten) vormt de kern van het Jodendom. Later wordt de mondelinge traditie en de commentaren samengevoegd in de vorm van Talmoed[3] en Mishna[4].
De verborgen kennis in de Torah wordt onthuld en bewaard aan een aantal geselecteerde enkelingen per generatie, anderen mogen het niet bestuderen.
[1] Sanhedrin: Grieks voor vergadering/bijeenkomst . Het opperrechtshof die in de tempel van Jeruzalem was gevestigd
[2] Een siderisch jaar is de hoeveelheid tijd waarin de Aarde een maal om de Zon beweegt, ten opzichte van de sterren .
[3] Talmoed: het geheel aan exegese.
[4] Mondelinge leer, die de Torah aanvult.
Eén van die Israëlitische sektes ontstond rond 20 AD rond een jonge rabbijn (leraar) die zich tegen de gevestigde religieuze orde keerde. Net als leiders van andere stromingen binnen het vroege Jodendom ageerde hij tegen de invloed van de Seleucidische en Romeinse culturen en tradities. Hij handelde en preekte vanuit de verborgen wijsheid uit de heilige teksten en dat was tegen de regels die het Sanhedrin[1] hadden opgelegd. Volgens het Sanhedrin en de Wijzen was de mensheid er nog niet aan toe om de kennis te gebruiken en op praktisch niveau zou het door de Romeinen geïnterpreteerd kunnen worden als opstandigheid, wat tot de vernietiging van land, volk en tempel zou kunnen leiden.
Zijn beweging kreeg meer en meer invloed binnen de vroege joodse stromingen. Er waren andere groepen die zich ook tegen de gevestigde orde keerde, zoals bijvoorbeeld de Sadduceeën, de Zeloten, en anderen.
Met de vernietiging van de tweede tempel in 70 komt er een eind aan het Israëlitische tijdperk en het vroege Jodendom begint de huidige bekende vorm aan te nemen. Het Sanhedrin en de Wijzen besluiten om de verschillende heilige teksten in een canon te verzamelen. Alle teksten die handelen over tempelprocedures, heilige tijd en kalender worden uit de canon weggelaten. Er is geen tempel meer en de Heilige Tijd die op een siderisch jaar [2] van 365.25 dagen was gebaseerd, is eerder door de Seleuciden en de Romeinen veranderd in een maankalender. Het Sanhedrin beslist om een nieuwe kalender te gebruiken, een compromis tussen maan- en zonkalender.
De TANACH (Torah en de andere heilige teksten) vormt de kern van het Jodendom. Later wordt de mondelinge traditie en de commentaren samengevoegd in de vorm van Talmoed[3] en Mishna[4].
De verborgen kennis in de Torah wordt onthuld en bewaard aan een aantal geselecteerde enkelingen per generatie, anderen mogen het niet bestuderen.
[1] Sanhedrin: Grieks voor vergadering/bijeenkomst . Het opperrechtshof die in de tempel van Jeruzalem was gevestigd
[2] Een siderisch jaar is de hoeveelheid tijd waarin de Aarde een maal om de Zon beweegt, ten opzichte van de sterren .
[3] Talmoed: het geheel aan exegese.
[4] Mondelinge leer, die de Torah aanvult.
